Great Ocean Road, Grampians, Adelaide & Outback

Hallo allemaal,

Weer een update van ons uit Australië! Nu hebben jullie er gelukkig minder lang op moeten wachten. We zijn inmiddels aangekomen bij de Oostkust, bij Coff’s Harbour. De kilometerstand staat op dit moment op 5240, dus we hebben al behoorlijk veel gereden in drie weken. De tijd vliegt hier echt, we zijn al twee maanden weg nu en over een kleine drie weken moeten we onze camper alweer inleveren… De komende drie weken zullen we langs de Oostkust van Australië gaan rijden, helemaal naar het noorden, naar Cairns. Daarna vliegen we alweer naar onze volgende bestemming: Nieuw-Zeeland!

Het kamperen bevalt ons ontzettend goed. We hebben sinds een paar dagen een nieuwe app gevonden, waar we heel veel leuke gratis campings mee kunnen vinden. Dat bespaart dus een hoop geld. Dit zijn meestal campings waar bijna niemand staat, in de middle of nowhere met super mooie natuur en vaak zonder faciliteiten of alleen maar met een toilet. Maar eigenlijk vinden we dit het leukste en staan we maar één keer in de week op een camping waar ze stroom hebben, alleen maar om onze koelkast en laptop op te laden, want verder hebben we eigenlijk geen stroom nodig.
Het kleine campertje is ontzettend handig. Het rijd toch een stuk fijner op smalle en drukke wegen dan met zo’n groot ding en de ruimte die we binnen hebben is ook prima. Zodra we een camping hebben gevonden, gooien we de stoelen en het tafeltje buiten, zetten we de backpacks voorin op de bestuurdersstoel en klaar zijn we met uitpakken. ’s Avonds hoeven we dan alleen nog maar ons bed uit te schuiven, dus dat is echt heel makkelijk.

Nu een update over wat we de afgelopen anderhalve week hebben gedaan!
Zaterdag 21 maart zijn we begonnen aan de Great Ocean Road. We merkten gelijk dat het een populaire toeristische route is want het was heel druk op de weg, met veel campers en langzaam rijdende auto’s. Bijna elke kilometer stond ook het bord: ‘drive left in Australia’, die hadden we nog niet eerder gezien. Opzich wel handig om van tevoren te weten voordat je de weg op rijd….
Maar wat een mooie route zeg, je rijd vlak langs de kust, met helderblauwe zee, mooie kliffen en kleine strandjes. De weg slingert wel enorm, met veel haarspeldbochten en veel hoogteverschillen.
Die nacht ergens gekampeerd op een heuvel waar we door de bomen vaag de zee konden zien, en het leukste: we hebben er een wilde koala gezien! Heel erg leuk om zo’n beestje snel in een boom te zien klimmen.
De volgende dag kwamen we bij het populairste gedeelte van de Great Ocean Road: the Twelve Apostles! (Al zagen wij er maar zeven…) Echt heel gaaf om te zien, die enorme rotsblokken in het water en de kracht van die golven die er tegenaan slaan! Daarna kwamen we langs nog twee rotspartijen: the Arch en the Londen Bridge, daar waren al een stuk minder toeristen en die vonden wij eigenlijk net zo mooi!

Vanaf het einde van de Great Ocean Road, bij het stadje Warrnambool, zijn we landinwaarts gereden, naar ‘the Grampians’. Dit is een enorm National Park wat voornamelijk bestaan uit bergen met heel veel groen, rotsen en watervallen. Eerst zijn we in Halls Gap geweest, een dorpje middenin het National Park. Daar zijn we naar een cultureel centrum geweest waar we interessante dingen konden zien over the Grampians en over de Aboriginals die vroeger in dit gebied leefden.
Na Halls Gap begon de mooie route pas echt: een slingerende weg omhoog de bergen in, met super mooie uitzichten. We zijn bij drie verschillende lookouts gestopt, waarvandaan we elke keer weer een ander uitzicht hadden. Het mooiste vonden wij wel ‘the Balcony’s’, dat zijn een paar uitstekende rotsen met uitzicht over het hele National Park, met overal waar je kijkt alleen maar bomen, heel mooi. Ivar kon het natuurlijk niet laten om op die rotsen te klimmen, dus dat zijn mooie foto’s geworden. Al bezorgde hij mij bijna een hartaanval… Als laatste zijn we naar de Mackenzie Falls gereden. Eerst moesten we een kilometer lopen om bij de waterval te komen en dat was een aparte wandeling, want een jaar geleden is dit gedeelte van de Grampians helemaal afgebrand. We liepen dus door een gebied met alleen maar zwart verbrande boomstammen, wel heel raar om te zien.

Vanaf de Grampians zijn we in een paar dagen naar Adelaide gereden, via Little Desert- en Coorong National Park. Little Desert National Park is, de naam zegt het al, net een woestijn en Coorong National Park bestaat eigenlijk uit één mega grote zoutwater lagoon van meer dan 100 km lang. Weer iets heel anders, met veel vogels, waaronder ook pelikanen.

Afgelopen zaterdag zijn we in Adelaide geweest, de hoofdstad van de staat South Australia met 1,3 miljoen inwoners. Het is dus niet zo’n hele grote stad, in het centrum is alles op loopafstand, er staan mooie oude gebouwen (een beetje western-achtig), maar ook moderne hoge gebouwen.
We hebben eerst een paar uurtjes door de stad gelopen, zijn naar de Central Market geweest en in de middag zijn we naar het South Australian Museum geweest, een heel groot museum over de geschiedenis van de Aboriginals, over alle dieren in verschillende delen van Australië en nog een aantal kleine tentoonstellingen. Heel leuk en leerzaam, en het leukste: het was gratis!

De dag daarna begonnen we aan de weg richting de Oostkust, dwars door de Outback! Die eerste dag 600 kilometer van Adelaide naar Broken Hill gereden, een stadje aan het begin van de outback, met 20.000 inwoners, net over de grens in New South Wales. Dit eerste stuk vonden we eigenlijk het leukste, je ziet het landschap langzaam veranderen, van de stad, naar weilanden en heuvels, naar steeds droger gebied. Op een gegeven moment was er alleen nog maar oranje zand om ons heen, en wat laag begroeiing.
Die dorpjes waar we doorheen reden waren ook heel erg grappig om te zien. Sommige dorpjes zijn zo verlaten, of er staat een school in een dorpje met maar een paar huizen, heel apart. We snappen nu goed waarom bijna alle mensen in Australië in, of rondom, een stad aan de kust woont!
Die nacht gekampeerd op een campground in een spookstadje twintig kilometer van Broken Hill, echt middenin de outback dus. We werden wel helemaal gek van de vliegen daar, die avond hebben we maar in de camper gekookt en gegeten.

De volgende dag 500 kilometer van Broken Hill naar Cobar gereden. Eén rechte lange weg, onderweg zijn we maar één dorpje tegengekomen, voor de rest was er helemaal niks, zo ontzettend uitgestrekt. Af en toe kwamen we een halfuur geen auto tegen. De wegen lopen tientallen kilometers recht, zonder bochten, zover je kan kijken loopt de weg dus precies rechtdoor. En wat een uitzichten zeg, je kunt zo ver kijken, bij één loukout waar we zijn geweest, op een heuvel, konden we zover kijken dat we de ronding van de aarde net konden zien!! Ook zijn we nog langs een goudmijn gereden, heel gaaf om te zien.

Dinsdag en woensdag zijn we vanaf Cobar naar Coff’s Harbour aan de Ooskust gereden. Deze route was voornamelijk door het centrale gedeelte van New South Wales, het landschap begon al meer te veranderen, naar meer groen, heuvels en veel boerderijen. Het nadeel waren alleen de vele sprinkhanen, na een paar uur rijden zat zo’n beetje de hele sprinkhaan kolonie op onze camper geplakt… Oja, en onze ruitenwissers zijn kapot, ook niet zo handig…

Nu zijn we bij Coff’s Harbour, een plaatsje in het noorden van New South Wales aan de kust. Helaas is het hier al een paar dagen slecht weer, wel 25 graden, maar veel regen. Maar het regenseizoen is gelukkig bijna afgelopen, dus we hopen op wat beter weer! De komende dagen zullen we naar Byron Bay rijden, naar de Goldcoast en naar Brisbane!

Tot onze volgende update!
Liefs, Ivar en Natas xx